Litha

Dit feest wordt traditioneel op de vooravond van de zomerzonnewende gevierd, 21 juni. Deze dag is de langste dag van het jaar zijn en de nacht ervoor dus de kortste nacht. Er wordt een keerpunt gevierd, men wacht de oogst af en de vruchtbaarheid van de gewassen is nu maximaal. Litha is afkomstig uit het oude Germaans en betekent berghelling. Dit zou goed de symbolische berghelling kunnen weergeven die de zon in juni beklimt en in juli afdaalt.
In het plantenrijk gaat de groei nu over in rijping. Nu de strijd om het bestaan is gewonnen wordt de energie gebruikt om het voortbestaan van de soort veilig te stellen.

De dagen zullen na Litha steeds korter worden tot Yule. Mythen betreffende het seizoen omschrijven de gebeurtenissen rond het hoogtepunt van de zon en daarop volgend het begin van de toenemende duisternis. Een favoriete mythe uit de noordelijke landen verhaalt de strijd tussen de Eikkoning (God van het wassende licht) en de Hulstkoning (God van het afnemende licht). De twee gaan een gevecht aan en vanzelfsprekend wint de Hulstkoning, opdat hij het rijk regeert tot Yule, wanneer hij plaats maakt voor het wedergeboren Kind van het Licht, de jonge Eikkoning. Het idee van Goden die elkaar doden is niet alleen een vermakelijk verhaal, het is een krachtig magisch beeld. Als de Hulst Koning de Eik Koning verslaat, is dat niet een letterlijke dood; het betekent een verschuiving in de balans van kracht. De Eik Koning heeft slechts het toneel verlaten, tot hij weer kan terugkeren. Dit weerspiegelt dat de dood niet slecht of kwaadaardig is, maar meer een noodzakelijke transformatie.

Het is altijd een vrolijk jaarfeest geweest. Muziek in de vorm van drums met zang en dans waren veel voorkomend. Midzomervuren werden ontstoken voor bescherming, reiniging, en de hoop dat de zon zijn warmte lang genoeg zal behouden om een goede oogst te bieden. Om het geluk af te dwingen werd er over de vuren gesprongen in de veronderstelling dat de gewassen zo groot en hoog zouden worden als zij konden springen. Vaak werd tijdens deze kortste nacht niet geslapen. De as werd vervolgens in huis bewaard om hen te beschermen tegen onweer en bliksem. Nog steeds springen paganisten over het vuur (of lopen tussen ontstoken kaarsen door) om zichzelf met kracht te vullen en om symbolisch dat gene weg te branden dat we niet nodig hebben.

Net als alle andere feestdagen heeft de kerk ook geprobeerd deze dag om te vormen tot een christelijk feest. 24 juni werd de geboorte dag van Johannes de Doper. Opvallend is hier dat eigenlijk alle heiligen geëerd worden op de dag dat ze sterven en niet op hun geboorte dag. Ook de geboorte van Jezus werd verplaatst van laat in de lente, zijn eigenlijke geboorte dag, naar 25 december, de dag waarop ook de zonnekoning werd geboren. In feite heeft de christelijke kerk zich dus ook hier aangepast aan de cyclus van de aarde zoals die door de heidenen destijds werd geëerd.
Het feest van Johannes de Doper valt op 24 juni. Dit komt omdat tot 1700 de Juliaanse kalender gehanteerd en volgens deze kalende was 24 juni de langste dag. Ook al verschoof Litha naar 21 juni na de invoering van de Gregoriaanse kalender gewoonte getrouw bleef het vaak op 24 juni gevierd worden.

De volle maan van juni wordt ook wel honingmaan genoemd. Dit omdat juni de tijd is om honing te verzamelen uit bijeenkorven. Mede is een alcoholische drank die gebrouwen word van honing. Mede is dan ook de traditionele drank voor Litha. Incidenteel werd er geloofd dat omdat de god en godin in mei trouwen dat het ongeluk bracht als je als sterfelijke in mei trouwde. Veel vrouwen bleken na de mei vuren echter zwanger te zijn en zo kwam het dat juni een erg populaire maand werd om te trouwen. Dit is ook de reden dat in het engels de periode na de bruiloft honeymoon heet. Afgeleid van de naam van de juni maan.
De naam Midzomer klinkt misschien vreemd, omdat deze datum tegenwoordig in verband wordt gebracht met het begin van de zomer. Maar de oude Kelten kenden slechts twee seizoenen: licht en donker, zomer en winter. Tijdens Midzomer vierden zij het hoogtepunt van de zomer, dus het midden van de lichte helft van het jaar.

De zomer zonnewende wordt in vele plaatsen over de gehele wereld gemarkeerd door o.a. steencirkels, markeringen of tunnelachtige passages waardoor licht alleen tijdens de zonnewende schijnt. Dit toont aan dat mensen deze dag belangrijk genoeg vonden en de moeite namen om de zonnewende te kunnen voorspellen en vastleggen.

Litha is de tijd om dingen een zetje te geven die ze nodig hebben om weer in beweging te komen. Midzomer is een tijd van rijping, niet van groei. Het gaat hier om dingen die afgerond moeten worden. Denk na over je eigen kracht en maak je vrij van negatieve gedachtes en energieën.
Het is een tijd van blijheid en levendigheid, en de bewustwording van het feit dat vanaf dit moment het licht zal afnemen tot aan Yule.

Aspecten van Litha die je kunt betrekken in de viering .

Traditioneel wordt de ruimte en het altaar versierd met bloemenslingers. De cirkel kan worden gemarkeerd met bloemen, de vloer bestrooid met potpourri.

Net zoals bij de meeste Sabbats draait alles met Litha om het vuur. Of dit nu een kaarsje is, een kampvuur of wat houtjes in de barbecue. Alles wat met het midzomervuur in aanraking komt krijgt de zelfde energieën als het element vuur.
Het getal negen speelt een belangrijke rol tijdens Litha. Het is het getal van de voleindiging.Het vuur kan worden aangemaakt met negenderlei hout, een bundel aanmaakhout van negen verschillende soorten hout.

Met negen verschillende kruiden en/of bloemen kunnen kransen en gordels worden gemaakt.
De kransen worden over het vuur naar elkaar toegegooid om de band tussen de deelnemers te versterken. Als je door zo’n krans elkaar aan kijkt zie je elkaars ware gezicht.
Door de krans naar het vuur kijken geeft een weldadige invloed voor de rest van het jaar.
De geschroeide kransen hebben magische kracht en kunnen na gebruik op de daken van huizen worden achtergelaten om het te beschermen tegen blikseminslag en onheil.
De gordels worden gedragen tijdens het zingen (the Tree song) en dansen om het vuur. De beweging van je lichaam helpen de krachten van het kruid op te wekken en je bescherming en kracht te bieden voor het komende jaar. Traditioneel is de gordel van bijvoet of ijzerhard gemaakt. Maar elk kruid is goed als dit voor jou betekenis heeft.

In midzomernacht wordt het onmogelijke mogelijk geacht. Dit is een van de dagen dat de sluier tussen de werelden dun is. Contact met die andere wereld is nu makkelijker te leggen. Er kan mede, klaverwijn of bier gedronken worden ter ere van de overledenen.




De dauw van midzomer heeft geneeskracht en geeft je schoonheid. Dit kun je verzamelen door s’avonds doeken vlak boven de grond te spannen en ze vroeg in de ochtend, nog voor de zon op komt uit te knijpen. Je kunt gaan dauwtrappen en in het met dauw bedekte gras gaan rollen. Het water in bronnen, rivieren en de zee hebben midzomernacht magische krachten, dus een goede tijd voor skinny-dipping. Ook is het een goede tijd om regenwater uit een onweersbui te verzamelen wat je als magisch altaarwater kan gebruiken.
Het is een goede tijd om medicinale en/of magische kruiden te oogsten. Gebruik echter nooit meer dan 1/3 deel van de plant zodat de plant zich weer kan herstelen. Geef altijd iets terug aan de natuurkrachten (bijvoorbeeld iets wat je zelf hebt gemaakt) en bedank voor wat je gegeven wordt.
Om antwoord te krijgen op brandende vragen kun je divineren. Gooi hiertoe Litha kruiden in het vuur en kijk in de vlammen.
Om zaken die afgerond moeten worden maar nog een zetje nodig hebben kracht te geven kan je het volgende doen: Maak de wens, liefst in rijmvorm. Zeg deze hardop. Neem een voorwerp dat de wens verbeeld en visualiseer. Spring met het voorwerp over het vuur.

Met eik en hulst takken kan de verdrijving van de eikkoning (groeikracht) door de hulstkoning (afbrekende kracht) worden verbeeld.
Correspondenties:
Kleuren: Warme zomer kleuren zoals bloedrood, oranje, goudgeel, mosgroen.
Voedsel: Alle vruchten van het seizoen, honing, negenderlei kruiden wegge, midzomerkoekjes.
Drank: Mede, vruchtensap, wijn en bier.
Kruiden: Bijvoet, st janskruid, tijm, lavendel, ijzerhart, kamille, wederik, hemelsleutel, kruiskruid.
Bloemen: Wilde bloemen, ganzebloemen, madeliefjes, margrieten, korenbloemen
Stenen: Diamant, jade, tijgeroog, smaragd, barnsteen, jaspis.
Metaal: Goud